Toch op zijn minst al enkele decenia is het bestaan van God afgeschaft. De priesters van ons nieuwe geloof geloven niet in geloven, ze geloven in weten, en hebben ons dat ook leren doen. Het ‘hoe’ wordt verklaard, en het ‘waarom’ wordt vergeten. Dit ging allemaal gepaard met het ontstaan van het idee dat er voor alles dat gebeurt een logische verklaring is, en dat die verklaring te weten is. Uit dit idee kan men dan vervolgens concluderen dat God niet bestaat. Je zou natuurlijk ook kunnen concluderen dat de uitgebreidheid van God een interne logica bevat, een idee dat door bijvoorbeeld Spinoza werd aangedragen. Maar deze conclusie werd verworpen met niet meer onderbouwing dan: Als iets werkt, en je denkt te weten hoe het werkt, dan is het toch logisch dat er niet meer bij komt kijken dan dat werken zelf.
Het waren de christenen geweest die God hadden geketent, en naast zijn genagelde zoon in een kooi hadden gestopt. Met die kooi gingen ze vervolgens van dorp naar dorp om de onwetenden angst in te boezemen en ze te overtuigen van hun grote macht. Een geketende uit de wereld verwijderde God was een makkelijke prooi voor de wapenen van de wetenschappers, zonder mededogen en tot de dood erop volgde zetten zij hun ratio’s in het externe almachtige wezen dat aan alle touwtjes trekt. De christenen rijden nog wel rond met die twee doden in die kooi, maar de lachende derde ontbreekt. Ze maken dan ook een beetje een lullige indruk.
Met bovenstaande probeer ik enkel aan te tonen dat de wetenschap een toch op zijn minst even belachelijke religie is als het christendom. Dat het evenals iedere andere religie een systeem betreft dat enkel is gebaseerd op in zichzelf gefundeerde dogma’s en tradities (Denk bijvoorbeeld aan het subject dat objectief waarneemt). De torens zijn hoger, de onwetenden banger dan ooit tevoren, en de wonderen overvloedig, ja als religie doet de wetenschap het niet slecht. Dat terwijl het in feite een gigantische stap terug lijkt in de evolutie van menselijk geloof, want wat is de wetenschap anders dan een steriel animisme? Ondanks dat alles goed werkt, weet niets van zichzelf hoe het werkt, alles wordt aangestuurd door levensloze wetten. En de mens is het enige wezen dat in staat is deze wetten te ontrafelen, en dat maakt ons de goden! Maar weten wij zelf wel hoe wij werken? Ons hele leven is gegrondvest in bewustzijn, als er iemand is die weet hoe hij dat doet, laat die dan nu opstaan!
De wetenschap ontkent eenheid, en is daarmee een stap terug voor de mensheid. Met vrijwel elk criterium dat niet de capaciteit tot het manipuleren van materiaal is, betreft de wetenschappelijke revolutie een forse stap terug. Laten we wel wezen, zelfs de vleesoffers zijn terug. Als er niet opstaat dat het gegarandeerd proefdiervrij is dan is het dat niet. Geen offer is te groot waar het het gunstig stemmen van de Ratio betreft.